top of page

Hattrick +

Dit woord geeft voor mij een goede omschrijving van mijn wedstrijdresultaten in de afgelopen maand juni. De Dikke van Dale zal zich echter omdraaien in zijn graf bij het misbruik van dit woord. Want de werkelijke definitie van ‘hattrick’ is een aanduiding in de sport voor de bijzondere situatie dat een bepaalde prestatie door één speler driemaal in dezelfde wedstrijd wordt geleverd. Gebruikt in de voetballerij, afkomstig uit de cricketsport. Ach ja, wat maakt het uit, mijn prestatie was ook een ‘hattrick’: in 3 achtereenvolgende weekenden in 3 triatlons in mijn 3 favoriete plaatsen een podiumplek! Welteverstaan zilver in Leidschendam – mijn geboorteplaats - . Goud in mijn door mij innig omarmde huidige woonplaats Nijmegen bij de eerste editie van de unieke 2x1/16 triatlon en nog eens zilver bij de triatlon van Gendt. Gendt: de plaats waar de roots van de Bourgondische triatlonploeg liggen. En de ‘+’ als omschrijving van de halve triatlon van Geraardsbergen die ik op 2 juli in een onverwacht goede eindtijd (en met een overwinning in mijn leeftijdscategorie ) heb weten te volbrengen.

Ik kan niet anders concluderen dan dat het een lekker pittig maandje was! Een paar maanden eerder had ik dit niet verwacht, al klungelend na de lange hersteltijd van de liesslagaderoperatie en daarbovenop de verdraaide knie in maart van dit jaar.

De overwinning in Nijmegen was onverwacht, want er zaten drie factoren in dit concept waar ik niets mee heb: relatief veel zwemmen, veel wisselen met 6 onderdelen achter elkaar en dan ook nog kort! Ik had me er niets van voorgesteld en me eigenlijk vooral ingeschreven op verzoek van de organisator van deze eerste editie, John Aalbers, die dit ongeleide projectiel (ik dus) maar liefst een tweetal seizoenen heeft willen begeleiden.

Ik houd echter ook wel weer van nieuwe uitdagingen. Hoe ga je dat in hemelsnaam doen, zo’n triatlon tweemaal achter elkaar. Het was echter een leuke happening op een geweldige locatie aan de Spiegelwaal!

Gendt ging even minder, een stelletje ingewanden die vanaf de avond ervoor al hun eigen leven waren gaan leiden leken het bedachte plan om hier eens te gaan knallen, teniet te doen. Helaas kwam dat ook uit. Het waren zware omstandigheden met een wederom niet droge start (whats new in Gendt..) en een strakke wind pal tegen op de dijk. Ik voelde me al leeg bij de start en leek na het fietsen al mijn kruit verschoten te hebben. Met de geduchte concurrenten Danielle en Dieuwertje wist ik dat ik in het fietsen het verschil moest maken, wilde ik nog een rol van betekenis spelen voor een podiumplek. Het verschil met Danielle was uiteindelijk klein en het offer groot: het rennen was een regelrechte hel. Normaal kan ik ontzettend genieten in deze race met zoveel mensen langs de kant, maar deze keer was het overleven. Met mijn oogkleppen op en vizier op oneindig, rennend in een cocon van pijn en afzien, wist ik weliswaar de 4 rondjes weg te tikken. Maar Danielle kwam me in de eerste paar honderd meter van het rennen al voorbij en het gat werd alsmaar groter. Met nog een paar honderd meter te gaan kon ik er nog een soort van versnelling uitpersen, maar dat was vooral om op tijd de Dixi te bereiken. Joost mag weten waar ik deze versnelling vandaan heb gehaald. Een tweede stek, onder deze omstandigheden, was niet slecht. Maar genoten? Wellicht komt dat nog als ik later op deze prestatie terugkijk.

Ik ben diep gegaan. Dat bleek wel de dagen erna: spierpijn in al mijn ledematen, zo hardnekkig dat ik hierdoor op donderdag nog strompelde. Zelfs Nic, mijn sportmasseur en redder in nood in deze hopeloos bange dagen, wist het niet ongedaan te maken. En zo reisde ik met een aantal Bourgondische triatleten af naar België, naar de Challenge 70.3 te Geraardsbergen. Een halve triatlon waar ik tot aan Gendt echt naar uit keek, maar nu als een bange scheet tegen op begon te zien. Was dit wel verstandig in deze fysieke toestand? Maakte ik me niet kapot? De korte verkenning van de Muur van Geraardsbergen en van een stukje parcours maakte me alleen onzekerder. Ging ik dit in deze toestand wel halen?!

Ik gooide opnieuw de verwachtingen aan de kant en zag wel waar het schip zou stranden. Nu werkte het wel, toen ik in deze gemoedstoestand de volgende ochtend om 11.05 uur met de vrouwen Open Klasse het meer in rende. Het zwemmen ging goed, al was het minder prettig dat de snelle mannen, die 3 min na ons startten, als een stelletje speedboten letterlijk over je heen zwommen. En ook hier een grauwe miezerdeken over het landschap. Door echter rustig de tijd te nemen in de wisselzone om me goed aan te kleden had ik daar weinig last van. De tijd deed er toch niet meer toe. Het fietsparcours van 90 km hadden ze opgeleukt met 2x dé Muur van Geraadsbergen. Dat betekende 2x 1,2 km klimmen over glibberige kasseien. En glibberig waren ze zeker; de miezerregen was in Geraardsbergen inmiddels overgegaan in regen en ondanks de vermeende krachten van helpende handen moest ik de tweede keer toch met een wegslippende achterband even de voeten aan de grond zetten.. helaas. Ondanks dat was het een mooie rit en inmiddels begon ik zelfs een beetje zin te krijgen in het laatste gedeelte, de halve marathon: 3 rondjes van 7 km hardlopen door het stadje. Met een steady-state pace was het eerste rondje bijna genieten, al begon het daarna toch wel te kraken. Zeker toen ik de snelheid probeerde op te voeren daar ik een dame steeds dichter zag naderen .. tja, de competitiedrang blijft er toch in zitten.

Met een tijd van net onder de 90 min vraag ik me tot op de dag van vandaag af of het parcours niet te kort is geweest. Deze tijd heb ik zelfs niet in een losse halve marathon gelopen! Met uiteindelijk nog net 12 sec voorsprong op de nummer 2 kon ik ’s avonds super tevreden en voldaan met een echte kassei naar huis.

Wat ik al zei: KEI BLIJ met mijn KASSEI J!!

Nu is het even rustig; beetje trainen en vooral het lichaam laten herstellen (erg lastig voor mij) en even genieten van de zomer. Stilte voor de storm, aangezien ik vanaf begin augustus mijn leukste discipline ga oppakken : de crosstriathlon! We hebben er zin an!


ZIE OOK
ZOEK OP TREFWOORD
Er zijn nog geen tags.
bottom of page